κακόμαθος

-η, -ο

αυτός που δύσκολα ή άσχημα μαθαίνει κάτι, δυσκολόμαθος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κακ(ο)-* (< επίρρ. κακά) + -μαθος (< μάθος), πρβλ. πολύ-μαθος].